Uzun çalışma saatlerinin, insana entellektüel ve yaratıcı zaman bırakmaması, ya da bu zamanlar için enerji bırakmadığı bilinen bir durum. Halbuki, yaratıcı bir şekilde ifade için enerji ve zaman kalması insan için çok temel bir ihtiyaç.

Sanatın, özellikle müziğin terapi olarak kullanılması düşüncesi de çok eskilere dayanıyor. ABD'de Drexel Üniversitesi'nden araştırmacılar, sanatsal faaliyet ile stres seviyesi arasında negatif bir ilişki buldular. Hemen hemen herkesin ön hazırlık olmaksızın yapabileceği, görsel sanat çalışması şeklinde düzenlenen deneyde, sanatsal faaaliyet öncesi ve sonrasında vücuttaki stres seviyesini gösteren biyo-işaret seviyesi ölçüldü. Biyo-işaret, vücutta belli bir hastalığı, durumu tespit etmeye yarayan hormon düzeyi, gen, tansiyon, vb. değişkenler. Stres seviyesinin ölçülmesi için biyo-işaret olarak vücuttaki kortizol düzeyi kullanılıyor ve tükürükten alınan örneklemeden ölçülebiliyor.

45 kişilik bir grup üzerinde yapılan deneyde, denekler kolaj, kil, hamurdan heykel, renkli kalemler, vb. görsel sanat çalışmaları yapmışlar. Gruptaki kişilerin, dört ay boyunca 45 dakikalık sanatsal faaliyet seansları öncesi ve sonrasi stres seviyeleri ölçülmüş. Sağlıklı olan gruptaki kişilerin hepsinin değişen düzeylerde sanat deneyimi mevcutmuş. Deneklerden bir tanesi, 29 yaşındaki bir kadın, hergün işe giderken gördüğü Şehir Salonu'nu tasvir eden bir hamur heykeli yapmış:

Deneklere ayrıca her oturum sonrasında, “Bu oturumda sanat yapmak nasıl bir şeydi?” sorusu yöneltilmiş. Birçok denek, yetişkin hayatlarında sanatın olmamasından şikayet ederek, çocukluklarında en son bu tarz sanatsal faaliyetler yaptıkları zamanları hatırladıklarını belirtmişler. Cevaplar kategorize edildiğinde yedi tema öne çıkmış:

1. Rahatlama duygusu

2. Zevk ve eğlenme duygusu

3. Kendisi hakkında yeni birşeyler öğrenme

4. Kısıtlamalardan özgürleşme

5. İlk çatışmadan sonraki çözülmeye doğru evrimsel bir süreci deneyimleme

6. Bir akış içinde bulunma, sanat işi içinde kendini kaybetme

7. Gelecekte de sanat yapma arzusu

Deneklerin yüzde 25'inde kortizol seviyesinde azalma görülmediği veya arttığı görülmüş. Ancak bu kişiler de sanatsal seanslara dair olumsuz bir görüş belirtmemişler. Araştırmacılar, bu durumun da ayrıca araştırılması gerektiğini belirtiyor. Bir olası neden olarak, 45 dakikanın kimi kişiler için yeterli olmayabileceğini öne sürülüyor.

İlgili makale: “Reduction of Cortisol Levels and Participants' Responses Following Art Making” by Girija Kaimal, Kendra Ray and Juan Muniz in Art Therapy. Published online May 23 2016 doi:10.1080/07421656.2016.1166832.